Lake Taupo

Onze dag begon erg vroeg.
Voor zes uur wakker, zodat we het plan om te skypen met de klassen om half zeven konden uitvoeren. Woensdagmiddag voor de kerstvakantie; dus kerstdiner op de Tolter! Daar wilden de kinderen natuurlijk een beetje bij zijn.
De lieve juffen hadden het allemaal goed geregeld dus voor Ole en Vera was het leuk iedereen en de kerstbomen in de klas te zien. Voor Ivo even teleurstellend dat het contact met groep 8 niet tot stand kwam, maar met behulp van Robert hopen we op een herkansing vrijdagochtend.
Na het ontbijt zijn we vertrokken vanaf Rotorua. Oorspronkelijke plan richting Napier aan de oostkust toch omgezet naar de route door het midden van het Noordereiland langs Lake Taupo richting Tongariro National Park. 
De flora veranderde van palmbomen en reuzen varens langzaam richting dichte loof, en dennenbossen. Halverwege nog een stop gemaakt bij de Huka Falls om daar een korte wandeling te maken.
Lake Taupo ligt er mooi bij tussen de bergen in.

Het meer is ontstaan na flink wat grote allesvernietigende vulkaan uitbarstingen zo´n 20.000 jaar geleden. 
We vonden een fijne plek om te lunchen, zwemmen en uit te rusten. Zon was weer volop aanwezig; the land of the long white cloud doet het goed voor ons so far!
Na het verlaten van Lake Taupo zagen we het landschap veranderen in hoge bergen en vulkaan-achtigen om ons heen. Met als topper de bekende Vulkaan Mount Ngauruhoe, beter bekend als ´Mount Doom´ uit de verfilming van Tolkiens ´In de ban van de Ring´. Middenin deze imposante omgeving duikt ineens het kleine stadje Whakapapa (hoe gaan we al die namen ooit onthouden....) op. Eén groot hotel, een Visitors Center en heeeel veel wandelaars gezien bij binnenkomst. 
Bij de entree op de camping worden we tot blijdschap van de kinderen verwelkomd door Bas, broertje van Meera en Jade. Nederlandse kinderen, wonend met hun vader en moeder in Indonesië, die we ook troffen op de vorige 2 campings. Een vrolijk en onderhoudend drietal! ´En mama, zij gaan ook op 23 december met de boot naar het Zuidereiland´.
Iedereen gaat hier vroeg op stok, waarschijnlijk om morgen weer vroeg de wandelschoenen in te stappen. Zullen wij ook gaan doen, voordat we de laatste rit op het Noordereiland naar Wellington gaan maken overmorgen.
Het rijden en reizen gaat overigens prima. De afstanden zijn goed te doen maar zijn intensiever dat gelijk aantal kilometers in Nederland. Het tempo van dingen zien en  beleven ligt wel aardig hoog, maar we hebben alles geloof ik nog prima op een rijtje ;-)
En dan te bedenken dat de berichten zijn, dat het Zuidereiland nog mooier is ....!
Agnes