Van We(s)t Coast naar het binnenland

Vanmorgen werden we wakker onder een blauwe lucht! Vanaf onze camping zien we besneeuwde toppen rond Lake Te Anau. Daar hadden we eerder niets van gezien.
We vertrekken richting het Noord-Oosten, het plan is via Queenstown te rijden naar Cromwell en daar te overnachten.
De route gaat via de HighWay 94 en de 6 tussen de Takitimu- en Eyre Mountains door. Een werkelijk schitterende route!Met mooi weer en in het vroege ochtendlicht, (lange schaduwen) is het zoveel mooier allemaal. Bij elke bocht wil je eigenlijk stoppen. Het landschap is voor de amateur fotograaf niet in plaatjes te vangen. Elke 10 minuten verandert het landschap.

Van zacht glooiend vruchtbaar groen tot woest, droog en en hoekig bruin. Kuddes schapen, besneeuwde toppen, grote vlakten, wat een magnifiek land. We zijn er van overtuigd dat licht het meeste doet. Midden op de dag zijn de kleuren vlakker. Morgen nog vroeger op?

We stoppen even in Garston en nemen rond 1300 uur de tijd om Queenstown te bekijken. Parkeren is lastig maar uiteindelijk slagen we erin een (niet helemaal legaal) plekje te vinden. Valt overigens niet mee met een 6 persoons camper.. 
Queenstown ligt prachtig tussen de bergen aan Lake Wakatipu. Ook nu kunnen we verder zien dan een paar dagen geleden. Blij dat we besloten hebben deze stad nog eens goed te bekijken. Wat door de stad gelopen, dingetjes gekocht en in  de Queenstown Gardens gelopen.

Heel mooi park met een grote diversiteit aan bomen waaronder reusachtige Sequoia's. De bioloog komt weer boven!

Kort gestopt bij de oude spanbrug over de Kawarau River.

De moeder aller Bungeejump lokaties. Helaas wordt er op dat moment niet gesprongen. Klopt dat de Kiwi's van gekke dingen houden: Scheuren in idioot snelle powerboats, langs kabels naar beneden razen, Supersnelle luges, helikoptervluchten, paragliden, dit soort aktiviteiten kom je overal onderweg tegen.
Central Otago, het gebeid waar we doorheen rijden, is een stuk droger en minder dicht begroeid dan wat we tot nu gewend zijn. Vlak voor Cromwell is de begroeiing die we zien plotseling rood. De bomen lijken dood. Navraag leert dat ze in dit gebied (1000-en hectares!) besloten hebben alle niet inheemse bomen, vooral Europesche naalbomen (hele bossen!) dood te spuiten om het landschap te herstellen. Bijzonder.
Vanavond zijn we aangekomen in Cromwell. Een niet zo geweldige (enorme!) familiecamping met een onwaarschijnlijke hoeveelheid kinderen. Even eten, wat spelletjes op het veld doen en slapen.
Morgen richting Oamaru aan de Oostkust!

Arnold